Smocze

Znajduje jakąś ukrytą wajchę.
B: ...? - Pociąga ją, słyszy dziwny stukot i rumor. W kącie pojawia się dziwne przejście.

*Anubis westchnął. Potwór, który walczył razem z nim, zagrodził drogę potworom, w tym czasie Anubis podbiegł do urządzenia. Zaczął oglądać przyciski. Nagle coś pociągnęło go w tył. To był jeden z potworów, Anubis uderzył go ogonem. Wrócił do przeglądania przycisków.*

Stwory przestały się poruszać, głucho jęknęły i rozpadły w pył, jednak mgła nadal się utrzymywała. Kontrukcja powoli się zapadała pod własnym ciężarem. Trzask tłuczonego szkła, gęstniejąca czerwona mgła. Czy to koniec ?

Defendaris wpadła na konsolę.

Zapadająca się ziemia, płonące drzewa, wrażenie, że w tym momencie cały świat się wali było tak mocne i odczuwalne ...

Smok napadło dziwne uczucie, jakby urywającej się świadomości ... co się u licha działo ?!

Głuchy ryk tysiąca trąb, wielki rozbłysk nagłe rzucenie się wszystkiego na smoki i ... cisza.

~~~~~~~~

Smoki obudziły się w tym samym miejscu ... w którym zaczynał się las.
Promienie słońca przedzierały się przez liście rozświetlając delikatnie las.
Kawałek szkła wcześniej wbity w korę zniknął, kartki także ...
Czyżby to nigdy się nie wydarzyło ?

Jednak ... nie tylko nasze smoki się obudziły, wokoło były tłumy innych ,,zaginionych'' powoli budzących z koszmarnego snu.

Defendaris cicho wpatrywała się w niebo.
Nadal panowała cisza ... jednak wiedziała, że tym razem nie zwiastuje ona niczego złego.
Inni z niedowierzaniem rozglądali się wokoło, już po wszystkim ? To nie kolejne iluzje ? Nie.