Smocze

-Aver! Zaczekaj!-krzyczał Nevron. Ale smoczyca nie słuchała. Wspominała dzieciństwo. To miasto kiedyś było takie piękne...

-Czujesz ten zapach, Wath? To Śmierć...-powiedziała Aevara głosem pełnym bólu. Nevron kurczowo trzymał się za bok. Złamane żebro przebiło mu skórę, i smok obficie krwawi.

-Jaszczur-
Przybiegł, chrupiąc patyki. Najwyraźniej smokom jego rasy smakują patyki.
- Tak właściwie... - zaczął z pyskiem pełnym patyków. - Ciekawe, co się stało z tym miastem.
Powiedział, po czym połknął przysmak. Wziął kolejny patyk i zaczął go memłać.
-Koszmar-
Przyszedł za bratem. Nie odezwał się ani słowem, tylko usiadł na gruzie i oparł się o jakiś kamień.

-Kiedyś, kiedy byłam pisklakiem, mama opowiadała mi, jak i bawiła się tu z innymi małymi smokami.-w oczach Aver pojawiły się łzy.

Nevron jęczy i upada na ziemię.

Ostatnio edytowany przez Vailins (2014-09-28 18:06:44)

Czarnołuską przeleciał dreszcz, gdy tylko zobaczyła Koszmara. Wcześniej nie zwróciła na niego uwagi. Wydawał jej się być zagrożeniem dla niej... Ale najwyraźniej jest z tymi smokami. Postara się zachować swe odczucia dla siebie.
Podbiegła kuśtykając do Nevrona, gdy tylko upadł. Gdy zobaczyła krew znów zaczęło zbierać się jej na wymioty.

Wathara spojrzała na niego.
-Ja Cię nie wyleczę. Jedna przysmażona łapa mi wystarczy. Bandaża nie mamy... Potrzebny nam ktoś, kto załatwi jakieś lekarstwa i opatrunki.- Gadzina położyła się.

Smoczyca bez namysłu wyciągnęła łapę w miejsce, z którego wystawała kość. Przymknęła oczy by nie widzieć odrażającego widoku.
- Nie ruszaj się. - poleciła.
Jej łapa zaczęła lśnić akwamarynowym blaskiem. Światło "weszło" w ranę wpychając na swoje miejsce kość. Płuco zaczęło się regenerować, lecz nie do końca. W pewnym momencie czarnołuska odskoczyła i kaszlnęła krwią. Pokręciła głową.
- Więcej nie dam rady.