Smocze

-Koszmar-
Smok o czarnych łuskach, bez skrzydeł, z ciemnoszarym hełmem, szedł spokojnie po cmentarzu. Na ciele miał zakrwawione bandaże, a na ogonie brzęczące łańcuchy. Gdzieniegdzie było widać blizny, rany i otarcia. Szedł spokojnie, między starymi nagrobkami, w towarzystwie ciemności i gęstej mgły. Patrzył na swoje czarne łapy, kroczące w dal. Przystanął na chwilę i rozejrzał się dookoła. W gęstej mgle nic nie było widać. Smok usiadł na jednym z nagrobków. Powoli wymachiwał ogonem w prawo i w lewo. To miejsce go trochę przerażało, jednak nie chciał tego po sobie poznać, starał się zachować spokój i zimną krew.

Wathara popatrzyła na Rakia.
-Jak rana?
Dziura po sztylecie była mniejsza. Smoczyca rozejrzała się... Cmentarz. Niezbyt miłe miejsce.

- Cudownie! Spotkanie rodzinne... - jęknął Rakio, po czym zwrócił się do Wath - Lód się topi, ale wydaje mi się, że obejdzie się już bez niego.

-Koszmar-
Spojrzał na Itha.
- Zwę się Koszmar.
Powiedział, odwracając się i siadając na kamieniu.
- Pewnie nie spodziewaliście się tego, że kogoś tutaj znajdziecie. A jednak. Przyszedłem tu ponieważ chciałem pobyć trochę sam.
Poruszył ogonem, na którym wisiały łańcuchy, które cicho zabrzęczały.
- Poza tym nie chcę walczyć. W końcu jesteście przyjaciółmi mojego brata, nieprawdaż?
W to wątpił, ponieważ wiedział, że nikt nie chciał się przyjaźnić z Jaszczurem.

-Koszmar-
Ukłonił się lekko.
- Miło mi Was poznać. Jeśli mogę spytać, co was tu sprowadza?
Spojrzał w kierunku kremowej smoczycy, jakby to od niej chciał usłyszeć odpowiedź na jego pytanie.
-Jaszczur-
Zielony smok usiadł obok brata, na trawie. Znów zaczął zjadać truskawki.

-Koszmar-
Spojrzał na swe łapy.
- Ach, rozumiem.
Coś zaskrzeczało, a po chwili coś w pobliskich krzakach zaszeleściło. Cień i Sau obrócili się, żeby spojrzeć, co to było. Nic jednak nie było widać. Czarny smok podszedł do krzaków i powoli je rozchylił. Leżał tam ptak, niezbyt ładny. Prawdopodobnie coś mu się stało. Koszmar wziął go i położył na kamieniu.
-Jaszczur-
Wzdrygnął się, kiedy usłyszał skrzek, a kiedy coś zaszeleściło, szybko zeskoczył z kamienia i się za nim schował. Nie był zbyt odważny. Patrzył, co robi jego brat. Odetchnął z ulgą, kiedy okazało się, że to był tylko ptak.

Ith siedział cicho, co było do niego niepodobne. Nie chciał być w tym miejscu, coś się mu w nim nie podobało. Może to przez tą atmosferę śmierci, unoszącą się dookoła? Nie lubił widoku grobów ani martwych zwierząt. Od dziecka go to przerażało. Ale z drugiej strony, cmentarz był tajemniczy i na pewno skrywał wiele tajemnic. Jednak Ith był po prostu zbyt wielkim tchórzem, by je badać. Niepewnie obserwował Watharę, czytającą jakiś napis na grobie.
-Może jeszcze wykopiesz trupa i z nim zatańczysz? - odpowiedział sarkastycznie, zdobywając się na lekki żart.
Zwrócił też uwagę na ciemnego smoka, zajętego ptakiem. Nie był pewny, co zamierza z nim zrobić, a dla swojej korzyści wolał nie wnikać w jego zamiary. Położył się na kępie trawy, która ku jego przerażeniu okazała się zarośniętym, starym nagrobkiem. Odskoczył jak oparzony, jednak by nie zwracać na siebie większej uwagi usiadł i zaczął machać ogonem w tę i z powrotem. Potem położył głowę na łapach i westchnął, obserwując niebo, które powoli zaczynało się ściemniać. A może to wina atmosfery i ciemności panujących na cmentarzu? Zamknął oczy, starając się nie myśleć o grobach, trupach i ucieczce przed strażnikami. Jednak to ostatnie ciągle chodziło mu po głowie. Podniósł głowę.
-A co jeśli ktoś nas zauważył? Co jeśli straż przygotowuje zasadzkę? Albo, co gorsza, ktoś już teraz nas śledzi i chowa się tuż obok? - przełknął ślinę i owinął ogon wokół siebie. Zawsze go to uspokajało, może dlatego że kojarzyło się z ciepłem matki, która z kolei przywodziła na myśl bezpieczeństwo.
Znowu westchnął i począł obserwowć Wath. Podszedł do niej powoli, z niewielkim zaciekawieniem obserwując napisy na nagrobku.
-Co tam pisze? - spytał, jednak nie mógł zrozumieć żadnych znaków. -Potrafisz to rozszyfrować?

Ostatnio edytowany przez Sau (2014-09-15 17:35:19)