Smocze

Czarnołuska znów spojrzała na smoczycę z kotkiem na obroży. Wygląda na to, że ona sama nie jest jedyną właścicielką ciała, którym się posługuje. Ale czemu się z tym nie kryje? Tutejsze smoki różnie mogą odbierać owe "zjawisko". Pokręciła głową. To nie jest najważniejsza rzecz, nad jaką teraz ma się zastanawiać. Dalej rozmawiała z duszą białej smoczycy, która wyraźnie czerpała radość z rozmowy z nią. Fakt, że sytuacja, która do tego doprowadziła nie jest ciekawa, ale mimo to tamta nie przejmowała się tym. Oliana doszła do wniosku, że musi porozmawiać z współwięźniami. Sama nic nie wymyśli. A wspólnie mogą dokonać wiele. W pewnym sensie boi się również, że smoki mogą nią zostawić... Przecież nie należy do ich sfory. Po co mieliby ryzykować swe życia dla kogoś, kto pojawił się zaledwie na pięć minut?
Ale strażnicy... Rozmowa o tym przy nich nie jest dobrym pomysłem. Jeszcze kilka chwil wcześniej wydawało jej się, że widziała coś za niebieskołuskim smokiem. Jednak uznała to za rzecz niegodną jej uwagi. Spojrzała na cytrynową smoczycę. Wyraźnie się nad czymś zastanawia. Nie wymyślą nic. Przynajmniej nie wspólnie. Ktoś musi zwrócić uwagę strażników. Albo się ich pozbyć...
- Już wiem. - zwróciła się w głowie do białej smoczycy.
Wyjaśniła swój plan, który wyraźnie jej się nie spodobał. Nie słuchała jednak uwag białej. Musiała mieć tylko nadzieję, że zainteresują się nią i będą mieli przy sobie wszystkie klucze. Podeszła do krat i rozejrzała się, by sprawdzić, czy w pobliżu nie ma więcej strażników.

Wath zerknęła na czarnołuską. Gadzina zerknęła wymownie na kajdany. Dobra, co teraz? Jak odebrać strażnikom klucze?

Jeden ze strażników podszedł do celi Oliany. Jakoś nie przejął się jej stanem, uśmiechnął się tylko pod nosem, po czym wrócił do wcześniejszego zajęcia, czyli patrolowania korytarzy.

-Jaszczur-
Stał przy kratach.
- Wypuśćcie mnie, jestem niewinny!
Krzyczał do strażników stojących przy ich celi. Strażnicy odwrócili się i uderzyli kijem* Jaszczura w głowę. Seledynowy smok upadł na ziemię, krzycząc przy tym z bólu.

*gość specjalny - KIJAWEK

Siedział schowany za Rakio, milcząc by nie zostać zauważonym. Zauważył karteczkę, jednak nie podszedł do niej. Zamiast tego zaczął rozglądać po suficie, szukając bezpiecznego miejsca, z którego mógłby ocenić sytuację. Nie znalazłszy jednak niczego, spojrzał uważnie na strażnika, który wyciągnął z kieszeni pęk kluczy i obrócił go w palcach. Ith domyślił się, że są to klucze do celi. Musiał je tylko zabrać. Ale jak? To było dobre pytanie. Na szczęście strażnik był odwrócony, więc nie zauważył, że Ith się mu przypatrywał. Inaczej na pewno i jemu założyłby obrożę.

Wath popatrzyła na Olianę. Coś jest nie tak... Gadzina ponownie zerknęła na kajdany. Gdzie te klucze?!

Wathara popatrzyła na gady. Myślą, że uda im się wyrwać wzmocnione magią kraty? Ech. Cytrynowa zerknęła na kilku kręcących się niedaleko strażników. Czy mieli przy sobie klucze? Może... Gadzina przysunęła się bliżej krat.

-Zabijesz wszystkich!-Ryczała Aevara. Nevron w ostatniej chwili złapał ją za głowę, i  odciągnął od płomieni.