Smocze

Proszę, uwolnijcie nas-Syknął Nevron. Zaczął coraz mocniej szarpać kraty, a te zapiszczały przeciągle. Aevara złapała Nevrona za grzywę i odciągnęła od krat. -Przestań, strażnicy usłyszą.- warknęła. Nevron wysilił się na uśmiech. Po pysku płynęły mu czerwone łzy. Smoki natury tak mają. Krwawe łzy.

Smoczyca przestała ziać ogniem, gdy poczuła ciepło pod swymi łapami. Szybko zauważyła słomę, podpaloną przed przypadek. Krzyknęła przerażona i odskoczyła w część celi, gdzie słomy było najmniej. Skuliła się i otuliła skrzydłami, które w niewielkim stopniu chroniły ją przed ogniem.
-Pomocy! - krzyknęła.
Nie miało tak być... jeśli strażnicy nie zareagują ona spłonie w... słomie. W słomie? To jest śmieszne!

Ugh, ten chaos... małe zamknięcie, zapalenie i już większość panikuje.
Mruknęła coś od niechcenia do siebie i przystanęła przy celi Wathary.

Strażnicy zareagowali błyskawicznie. Natychmiast znaleźli się przy celi smoczycy z wiadrami wody. Zaczęli wlewać ciecz do celi (tym samym mocząc Olianę).

Nevron odwrócił się, i z całej siły rzucił się na kraty, wyłamały się. Nevron i Aevara rzucili się na strażników, i zaczęli walczyć. nie ma to jak zła konstrukcja.

Ostatnio edytowany przez Vailins (2014-09-27 19:29:01)

Ith przerażony patrzył na Olianę. Co się z nią działo? Jednak miało to plusy. Strażnik trzymający pęk kluczy odwrócił się gwałtownie, upuszczając przedmiot trzymany w ręce. Klucze upadły na podłogę. Ith wykorzystał to i szybko przecisnął się między kratami. Pochwycił pęk kluczy w łapę i szybko podleciał w kierunku sufitu. Nie chciał, by strażnicy szybko go dosięgli. Jednak szybko pożałował tej decyzji, gdyż tuż koło jego głowy przeleciał topór. Może to było jednak coś innego? W każdym razie, było to ostre i bez problemu zabiłoby smoka. Ith wzrokiem poszukał właściciela topora. No tak, przyszedł kolejny strażnik. Ith przełknął ślinę. Jednak coś przyszło mu do głowy. Spojrzał w kierunku Wathary. Uwolnienie jej na pewno pomogłoby w uporaniu się ze strażnikami. Jednak stała koło niej kryształowa smoczyca. Ith nie wiedział, co ma zrobić. Kogo ma w końcu uwolnić? Nie miał zbyt wiele czasu, gdyż strażnik już sięgał po topór, chcąc znów wycelować w zielonego smoka. Bez namysłu wrzucił klucz do celi Wathary. Miał nadzieję, że smoczyca w porę złapie klucz i otworzy celę.

Gdy straż przestała oblewać jej celę wodą podniosła się i rzuciła biegiem do krat rzucając słomę w oczy jednego z wartowników. Uśmiechnęła się, gdy płomienie drażniły oczy smoka. Miała nadzieję, że to wzmocni panujący już tutaj chaos. Znów krzyknęła. Ale tym razem nie z bólu. Krzyknęła z szaleństwa. Napawała się widokiem strażnika, który prawdopodobnie już nigdy nie przejrzy na oczy. Krzyk przerodził się w swego rodzaju śmiech.

Ostatnio edytowany przez OlianaSmocza (2014-09-27 19:38:33)