Smocze

Hunter odnajduje Wath i Olianę. Siada w pewnej odległości od nich i ziewa przeciągle. Zbiera liście oraz patyki i robi z nich legowisko. Kładzie się, choc wie, że spokój nie potrwa długo. Czeka z niecierpliwością na resztę.

Ostatnio edytowany przez RyuinHunter (2014-09-27 21:27:10)

//WSZYSTKIE OSOBY BĘDĄCE W LASKU ZT--> LAS WOKÓŁ MIASTA//

Spojrzał uważnie na Apiderin.
-Każdy popełnia błędy. Ale w końcu to na błędach zawsze się uczymy, prawda?
Podszedł do okna, przez które wyskoczyła Wathara niosąca na plecach Olianę. Co zmusiło je do rozbicia witrażu? Ith wiedział, jak wcześniej zachowały się smoki, które chciał uwolnić. Nie wiedział, czy na pewno chce za nimi pójść. A co jeżeli wpadły w taki szał, że rozszarpią go nie patrząc nawet, kim jest? Spojrzał na odłamki witrażu. Wziął jeden z kawałków i przyjrzał mu się. Po chwili połączył ze sobą parę odłamków. Witraż przedstawiający potężnego smoka. Przypominał mu Watharę. Spojrzał niepewnie na zewnątrz, w stronę lasu.

- Nie każdy się uczy na błędach.- Westchnęła cicho.- Jak sądzisz, co oni zrobią, skoro już uciekli? Będą się błąkać w pobliżu, uciekną? Czy może postanowią wyniszczyć i resztę? - W tym momencie mogła się po nich spodziewać wszystkiego. - Może powinnam była już w to nie ingerować.

- Nigdy nie wiesz, kiedy przyjaciel zmieni się w... potwora. - Przed oczyma stanęły jej wydarzenia sprzed kilku lat, jeszcze nie tak stare, aby zdążyła zapomnieć o efektach, jakie za sobą niosły.
Podeszła do witrażu i przy nim przystanęła.

W końcu przeniosła wzrok na jego łapy.
- Szybko zdrowiejesz. - Mruknęła po czym lekko uniosła skrzydło, Ith poczuł narastający ból w palcach, po czym nastała ulga. - ... Przepraszam, że i ty w tym ucierpiałeś.
Powoli ruszyła w stronę cel, przyglądając się przy okazji ciałom zabieranych strażników, w wyważonej ktoś cicho zbierał siano i zmywał podłogę.
- Mimo wszystko nie można ich tak po prostu wypuścić, autorytet władz mocno ucierpiał już na ucieczce spod topora, a co dopiero teraz, przy wielkiej, krwawej ucieczce... Sądziłam, że byle smok nie złamie tych krat. - Podeszła do ciemniejszego lochu przy końcu. -A skoro były takie słabe, to ty tym bardziej powinnaś była uciec, prawda? - Mruknęła w stronę ciemności.

Rozmasował jedną z łap, odprowadzając wzrokiem Apiderin. Bardzo ciekawiło go, kim była ta smoczyca. Wielokrotnie zadawał jej to pytanie, jednak ani razu nie otrzymał odpowiedzi. Ostatni raz zerknął na smoczycę. [i]"Szybko zdrowiejesz"[/s]. Słowa smoczycy utkwiły mu w pamięci. Gdyby Apiderin wiedziała tylko, że faktycznie szybko zdrowieje. Za szybko. Ith musiał dowiedzieć się, czemu rany tak szybko się zagoiły. Wziął do łapy kawałek szkła i rozciął sobie skórę na barku. Bolało. Jednak niedługo. Parę chwil później rozcięta skóra lekko się podświetliła, a rana zasklepiła się na oczach Itha, nie pozostawiając po sobie ani śladu. Spróbował naciąć skórę w innym miejscu. Stało się dokładnie to samo. Ith uśmiechnął się pod nosem. Odłożył odłamek witrażu na podłogę. Regeneracja, a raczej większa jej część, na pewno przyda mu się w życiu. Tylko czemu ujawniło się to akurat teraz? Może było to zapowiedzią jakiegoś wydarzenia? Ith odwrócił głowę w kierunku okna. Wskoczył na nie. Chciał dołączyć do grupy, ale z drugiej strony coś ciągnęło go do poznania Apiderin. Wciąż chciał się czegoś o niej dowiedzieć, gdyż jej tajemniczość bardzo go ciekawiła. Wiedział jednak, że nie powinien przeszkadzać smoczycy. Nie wyglądała na chętną do rozmów. Chyba coś ją trapiło. Ith odetchnął głęboko świeżym powietrzem, a delikatny wiatr powiewał jego grzywką.